หลวงปู่แหวน สุจิณโน
วัดดอยแม่ปั๋ง
อ.พร้าว จ.เชียงใหม่
คนเรามันรักสุข เกลียดทุกข์นี่ หนักก็หนักอยู่ตรงนี้แหละ ไม่รับความจริง เราเกิดมา นินทา สรรเสริญก็ดี อย่างไปรับเอามาหมักไว้ในใจ ปล่อยผ่านไปเสีย ความรัก ความชัง ความโลภ ความหลง เกิดขึ้นเพราะกิเลสมันเสวนากันอยู่ จาโค ปฎินิสสัคโค สละคืนถอนออกจากใจนี้เสีย ตัณหาทั้งหลายก็ไหลมาจากเหตุ ให้ละวางเสีย ให้หมด ให้ตั้งอยู่ในศิล ในทาน ในการบำเพ็ญกุศล ละบาปเสียให้หมด ทั้งทางกาย ทางวาจา ทางใจ ที่ทุจริตละเสียให้หมด รักษากาย วาจา ใจ ที่สุจริตไว้ เมื่อนำทุจริตออกหมดแล้ว จะเหลือแต่สุจริตธรรมตั้งอยู่ในศิล กายก็เป็นศีล ใจก็เป็นศีล เป็นธรรมเป็นมรรค เป็นผลตั้งขึ้นในจิตใจ สุจริตธรรมตั้งอยู่แล้ว จิตก็เบาสบาย
อดีตเป็นธรรมเมา อนาคตเป็นธรรมเมา จิตดิ่งอยู่ในปัจจุบัน รู้ในปัจจุบัน ละในปัจจุบัน ตัดตัณหา ตัดกิเลส ตัดมานะ ทิฎฐิ ตัดความยึดมั่นถือมั่นของตนให้เสร็จลง ก็สงบได้
วันศุกร์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น