วันศุกร์ที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2553

กรรมกำหนด

พี่น้องมีอะไรหน่อยก็ทะเลาะวิวาท พี่ไม่ยอมผ่อนปรนน้อง น้องก็ไม่เคารพยำเกรงพี่ เป็นเพราะชาติก่อนต่างขาดเมตตาธรรม ข่มเหงรังแกกัน ชาตินี้ต้องมาเกิดเป็นพี่น้องกัน หรือ มาแย่งสมบัติกัน พี่น้องต้องกลายเป็นคู่แค้น
สามี ภรรยาที่ชอบทะเลาะวิวาทกัน เป็นเพราะชาติก่อน ภรรยาคิดร้ายต่อสามี หรือสามีข่มเหงภรรยา จึงเป็นเวรกรรมต่อกัน ชาตินี้จึงต้องมาเกิดเป็นสามีภรรยากันอีก หรือ ฝ่ายหญิงมาเกิดเป็นชาย หรือ ฝ่ายชายมาเกิดเป็นหญิง เพื่อใช้หนี้กรรม
ที่ชาตินี้กำพร้าพ่อ แม่แต่เด็ก หรือ แก่ชราไร้บุตรหลานดูแล เป็นเพราะชาติก่อนทำแท้งหรือฆ่าทารกแรกเกิด ชาตินี้จึงต้องคอยอยู่คนเดียว เป็นกรรมสนอง
ที่ชาติก่อนเป็นเถ้าแก่หรือนายหญิง ใจคอคับแคบโหดร้าย ชาตินี้จึงต้องมาเกิดเป็นนายบ่าวกันอีก แต่กลับกันเพื่อเป็นการชดใช้หนี้กรรม
ที่ชาตินี้อยู่อย่างไม่สุขสบาย ยากจนลำบาก กินไม่อ่มท้อง เป็นเพราะชาติก่อนไม่รักธัญญาหาร กินทิ้งกินขว้าง ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย สุรุ่ยสุร่าย ชาตินี้จึงต้องลำบากยากจน คิดทำการใดก็ประสบแต่ความล้มเหลวอันเป็นกรรมสนอง
ที่ชาตินี้อายุไม่ยืน มีโรคภัยเจ็บอยู่เสมอ เป็นเพราะชาติก่อนชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไร้เมตตาปรานีต่อสัตว์ ส่งผลให้ชาตินี้ถูกตัดทอนอายุขัย ต้องรับทุกข์ทรมานจากการเบียดเบียนของโรคภัยไข้เจ็บ ซึ่งเป็นกรรมสนอง
ที่ชาตินี้แม้จะใฝ่ธรรมะมุ่งหลุดพ้น ไม่กล้าทำชั่วแต่น้อย มุ่งทำความดี ขัดเกลาตน แต่ต้องมีภาระผูกพันทางครอบครัวมาก ไม่อาจปลีกตัวพ้นจากภาวะหน้าที่ เป็นเพราะชาติก่อนติดค้างหนี้สินเขา ยังไม่ได้ชำระ หรอ ยังไม่ได้ทดแทนบุญคุณเขา ชาตินี้จึงต้องชดใช้หนี้กรรม ดังนั้น แม้ใจจะใฝ่ธรรมะ คิดบำเพ็ญธรรม ก็ไม่อาจปลดเปลื่องพันทนาการจากทุกข์นั้น
จึงกล่าวได้ว่า ที่ชีวิตในชาตินี้ไม่สมหวัง เป็นเพราะวิบากกรรมจากชาติก่อนเป็นมูลเหตุ วิบากกรรมเหล่านี้ต้องขจัดให้สิ้นเสียก่อน (โดยการสร้าง่บุญกุศล) คิดทำการใดจึงจะราบรื่น ไร้อุปสรรคขวากหนาม แต่ถ้าไม่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ชาตินี้ยังคงสร้างสมบาปกรรมต่อไปอีก ทุกภพทุกชาติก็จักชดใช้ ไม่รู้จักจบสิ้น ขอให้ทุก ๆ ท่านทั้งหลายพึงสังวร
กรรมไม่ดีที่หนักที่สุด จนถึงกับห้ามมรรค ผล นิพพาน คือ กรรมไม่ดีที่ทำต่อพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ และมารดาบิดา ก่อนจะทำกรรมใด ขอให้น้อมใจนึกถึงพระพุทธเจ้า ทรงเสียสละ ลำบากเพียงไหนเพื่อสอนให้เชื่อกรรม ไม่ให้ทำกรรมที่ไม่ดีทั้งหลายให้ทำแต่ความดี
กรรมดีทางใจที่ควรพร้อมกัน ทำให้เกิดขึ้นเพื่อความสุขสวัสดี ทั้งของตนเองและประเทศชาติ คือ ความมั่นคงในพระคุณของพระพุทธเจ้า พระพุทธบารมีนั้นยิ่งใหญ่ไปศาล แผ่ไปทุกหนทุกแห่ง ทุกเวลานาที พึงพร้อมกันน้อมใจรับเพียงด้วยการรำลึกถึงพระพุทธองค์ว่า พุทโธ พุทโธ พุทโธ ในทุกเวลานาทีที่มิได้มีภาระอื่น จะนั่ง นอน ยืน เดิน พึงพร้อมกันทำ อย่าได้ว่างเว้นและทุกคนทำได้ ทุกคนมีเวลามากมาย ในรถติด ในที่นอนที่นอนไม่หลับ ในงานที่มิต้องใช้ความคิดมากมายนัก ในเวลารับประทาน ฯลฯ การภาวนาพุทโธ ไม่ใช่งานหนัก ไม่ใช่งานยาก แต่มีคุณมหาศาลเกินกว่าจะมีผู้ใดบอกได้ถูก ผู้ใดทำผู้นั้นจะได้เข้าใจด้วยตนเอง จึงขอให้ทำเพื่อหนีผลแห่งกรรมไม่ดี ที่ไม่อาจรู้เห็นได้ ว่ากำลังจะเกิดแก่ชีวิตในวินาทีใด และร้ายแรงเพียงใด เช่น ที่ได้เกิดขึ้นให้เห็นอยู่แล้ว ทุกวันนี้ตั้งจิต ขออโหสิกรรมและให้อโหสิกรรมต่อผู้เป็นเจ้ากรรมนายเวร ต่อผู้ที่ได้ล่างล้ำก้ำเกินกันทั้งน้อยใหญ่ แล้วภาวนาพุทโธไว้เถิด ให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับใจ ไม่หมดอายุก็จะไปดี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น